Εσείς Ρωτάτε-Εμείς Απαντάμε

Μας υποβάλατε το παρακάτω ερώτημα:

 «Στην εταιρεία μας ανήκει με τίτλο κτήσεως τη σύσταση της εταιρείας ως εισφοράς από 31/12/1975, εν οικόπεδο εντός σχεδίου πόλεως εκτάσεως 1788,78 τ.μ. επί της οδού ……
Επί του οικοπέδου αυτού λειτουργούσε από έτους 1971 και λειτουργεί ακόμη πρατήριο υγρών καυσίμων δια το οποίο έχουν εκδοθεί τρεις οικοδομικές άδειες τα έτη 1971, 1984 και 2001. Δια το οικόπεδο αυτό εν έτει 2022 όταν ενεργήσαμε εις την πολεοδομία δια την έκδοση νέας οικοδομικής άδειας η ΕΥΔΑΠ προέβαλε περιουσιακά δικαιώματα για 1126 τ.μ. ως τμήμα παλαιάς κοίτης διερχόμενου ρέματος προ της εντάξεως στο σχέδιο πόλεως το 1935, βάσει του Ν Δ 2722/1953 και του Ν.1068/ 1980.
Κατά τη γνώμη μας, της ΠΟΜΙΔΑ και του νομικού μας συμβούλου το Δημόσιο (σε οποιαδήποτε μορφή του και άρα και της ΕΥΔΑΠ) δεν μπορεί να αξιώσει δικαιώματα σε εντός σχεδίου ακίνητα όταν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας από ιδιώτες άνω των τριάντα ετών.
Θα μας εξυπηρετούσε πολύ να έχουμε τη γνώμη σας επι του ανωτέρω ζητήματος»,

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ:

     Από τη διάταξη του άρθρου 4 του ν.2308/1995 προκύπτει ότι, για το χρονικό διάστημα μετά το 1915, επιτρέπεται η απόκτηση της κυριότητας ακινήτου και με έκτακτη χρησικτησία, σε ακίνητα που ανήκουν στο ελληνικό Δημόσιο, με την προϋπόθεση ότι εκείνος που ασκεί τη νομή του επ’ αυτού (νομέας) την ασκεί συνεχώς και αδιάλειπτα, για διάστημα τουλάχιστον τριάντα (30) ετών, τα οποία πρέπει να έχουν συμπληρωθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του ν. 3127/2003. Ως εκ τούτου, είναι εντελώς αδιάφορο αν η νομή επί του ακινήτου έχει αρχίσει πριν την έναρξη ισχύος του εν λόγω νόμου και τα 30 χρόνια αυτής (νομής) συμπληρώθηκαν μετά την έναρξη της ισχύος. Στην περίπτωση αυτή, απαιτείται να υφίσταται πάντα η καλή πίστη και η αδιατάρακτη νομή του πράγματος, καθόσον διαφορετικά δεν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις κυριότητας από έκτακτη χρησικτησία.

Επομένως, οπωσδήποτε από την 1/1/1972 και μέχρι 31/12/2001, συντρεχούσης και της καλής πίστεως της εταιρείας σας έχουν οπωσδήποτε συμπληρωθεί τουλάχιστον τριάντα (30) χρόνια νομής και κατοχής του εν λόγω ακινήτου και από τότε έχει αποκτήσει η εταιρεία σας την κυριότητά του, οπωσδήποτε με έκτακτη χρησικτησία.

Βεβαίως, δεν γνωρίζουμε τους ισχυρισμούς, τις ενστάσεις και τα επιχειρήματα της ΕΥΔΑΠ και για τον λόγο αυτόν πρέπει να διατηρείται και κάποια μικρή επιφύλαξη.

Μας υποβάλατε το παρακάτω ερώτημα:

«Με το παρόν σας παρακαλούμε να μας γνωρίσετε, εάν είναι διαθέσιμοι, τους πιο δόκιμους  τρόπους υπολογισμού της αξίας μιας ΕΠΕ, σε πλήρη λειτουργία, τόσο της φορολογικής, για την εξεύρεση του φόρου μεταβίβασης εταιρικών μεριδίων, όσο και της εμπορικής».

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ:

Κατ’ αρχήν η αξία των εταιρικών μεριδίων της Ε.Π.Ε. είναι διττή, ή πρώτη, ήτοι η καταστατική – ονομαστική αξία τους, η οποία καταχωρήθηκε στο καταστατικό της και η οποία παραμένει σταθερή, μέχρι και εφόσον τροποποιηθεί η σχετική ρήτρα στο καταστατικό της, και η δεύτερη, ήτοι η πραγματική αξία της, η οποία και συνεχώς μεταβάλλεται και αυξομειώνεται, ανάλογα με την οικονομική και εμπορική κατάσταση της εταιρείας.

Επί μεταβίβασης, ολικής ή μερικής, των εταιρικών μεριδίων της, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η τρέχουσα, κατά τον χρόνο της μεταβίβασης, πραγματική αξία των μεριδίων της. 

Μας θέσατε ερωτήματα για την αντιμετώπιση των λογιστικών και φορολογικών θεμάτων της επένδυσής σας σε φωτοβολταϊκά πάρκα.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ:

Με βάση τα ΕΛΠ και τα ΔΛΠ, το κόστος κτήσης περιλαμβάνει κάθε δαπάνη που απαιτείται για να περιέλθει ένα περιουσιακό στοιχείο στην παρούσα κατάσταση ή θέση ή επιδιωκόμενη χρήση. Παράλληλα οι δαπάνες έρευνας, ανάπτυξης, πρώτης εγκατάστασης μπορούν να θεωρούν δαπάνες της χρήσης και να βαρύνουν τα αποτελέσματα της περιόδου.

Κατά την άποψή μας, με βάση τα ανωτέρω, απαιτείται ο σαφής διαχωρισμός από μέρους της επιχείρησης των δαπανών στις οποίες έχει προβεί και η ένταξη αυτών στα πάγια ή στις δαπάνες, όπως για παράδειγμα τα τέλη και λοιπά έξοδα που καταβάλλονται στη Ρ.Α.Ε. που αποτελούν δαπάνη για την επιδιωκόμενη χρήση του παγίου.

Σχετικά με την απόσβεση αυτών, θα πρέπει να ακολουθείτε, κατά την άποψή μας, την αποτύπωση σε λογιστική και φορολογική βάση, με τους συντελεστές που προβλέπονται στον αντίστοιχο πίνακα (Άρθρο 24 ν.4172/2014).  Η ένταξη σε κατηγορία συγκεκριμένου πάγιου περιουσιακού στοιχείου γίνεται από την ίδια την επιχείρηση που το χρησιμοποιεί με βάση τη χρήση, τον σκοπό και τα ειδικά χαρακτηριστικά του. Αυτό διευκρινίζεται και σε  σχετικό έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών ειδικά για τις φωτοβολταϊκές μονάδες (ΔΕΑΦ Β 1168150 ΕΞ 2016 και ΠΟΛ.1252/2013).

Μας υποβάλλατε το παρακάτω ερώτημα:

«Είμαι μηχανικός παραγωγής και διοίκησης  εγγεγραμμένη σε ΤΕΕ & ΤΣΜΕΔΕ και εργαζόμουν για περίπου 25 χρόνια σε μία ιδιωτική εταιρεία. Σταμάτησα τη συνεργασία μου με την εταιρεία το 2019 και το 2020 έκανα διαγραφή από το ΤΣΜΕΔΕ. Τώρα σκοπεύω να κάνω έναρξη σαν ελεύθερος επαγγελματίας, αλλά δεν ξέρω εάν με συμφέρει να ξαναγραφτώ στο ΤΣΜΕΔΕ ή σε κάποιο άλλο ταμείο. Προσπαθώ να επικοινωνήσω με το ΤΣΜΕΔΕ αλλά δεν μπορώ να βρω κανέναν τηλεφωνικά. Εάν δεν γνωρίζετε,  μήπως μπορείτε να μου πείτε που να απευθυνθώ για αυτές τις πληροφορίες;»

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ:

Κατ’ αρχήν, ο εργαζόμενος δεν έχει δικαίωμα επιλογής του ασφαλιστικού του φορέα. Αυτός  εξαρτάται από το επάγγελμά του, όπως στην περίπτωσή σας, μηχανικός, εγγεγραμμένη στο ΤΕΕ με αρμόδιο ασφαλιστικό φορέας το ΤΣΜΕΔΕ.

Αν, παρά ταύτα, η απασχόλησή σας δικαιολογεί την υπαγωγή σας  και/ή την ασφάλιση σε άλλο ασφαλιστικό φορέα κύριας ασφάλισης και η επιλογή, εφόσον είναι επιτρεπτή, ανήκει στην δική σας κρίση και απόφαση, τότε θα πρέπει να συγκρίνετε τα πλεονεκτήματα, αλλά και τα μειονεκτήματα της παρεχόμενης, από τον καθένα φορέα, ασφάλισης και των προϋποθέσεων αυτής και να καταλήξετε σε εκείνον, ο οποίος, κατά τη δική σας κρίση, ή και με τη συμβουλή ειδικών, σας εξυπηρετεί καλλίτερα.

Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να κλείσετε ραντεβού στο ΤΣΜΕΔΕ (τμήμα μητρώου)  μέσω της ιστοσελίδας του ΕΦΚΑ και εκεί θα ενημερωθείτε σχετικά.

Μας υποβάλλατε μια σειρά από ερωτήματα.

1. Επί του 1a ερωτήματός σας «εάν ερμηνεύω σωστά την υφιστάμενη νομοθεσία, ο εργοδότης φέρει ευθύνη για την ασφάλεια του εργαζόμενου ανεξαρτήτως από τον χώρο εργασίας-είναι σωστή η ερμηνεία μου;» η απάντηση είναι:

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ:

Είναι σωστή η θέση σας επ’ αυτού, ήτοι υφίσταται υποχρέωση και ευθύνη του εργοδότη για την ασφάλεια του εργαζομένου, όπως ορίζεται στη διάταξη του άρθρου 1, παρ. 1 και 4, του ν.1 568/1985, σύμφωνα με την οποία «1. Οι διατάξεις του νόμου αυτού εφαρμόζονται, εφόσον δεν ορίζεται αλλιώς, σε όλες τις επιχειρήσεις, εκµεταλλεύσεις και εργασίες του ιδιωτικού και του δηµόσιου τοµέα, όπως ο τελευταίος αυτός καθορίζεται από τις διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 1 του ν. 1256/1982 (ΦΕΚ 65), εκτός από τα εδάφια α’ και β’. … 4. Για την εφαρµογή του νόµου αυτού, ως τόπος εργασίας νοείται κάθε χώρος που βρίσκονται ή µεταβαίνουν οι εργαζόµενοι εξαιτίας της εργασίας τους και που είναι κάτω από τον έλεγχο του εργοδότη.»

Οι διατάξεις αυτές, καθώς και άλλες που αναφέρονται στην ασφάλεια των εργαζομένων, είναι αναγκαστικού δικαίου και για τον λόγο αυτό η εφαρμογή τους είναι υποχρεωτική και όχι προαιρετική και, επομένως, δεν υφίσταται δυνατότητα παραίτησης του εργαζόμενου από το δικαίωμά του αυτό, τυχόν δε παραίτηση δεν είναι νόμιμη και δεν λαμβάνεται υπόψη.

2. Επί του 1b ερωτήματός σας «εάν ναι, καλυπτόμαστε επαρκώς από μία δήλωση στη σύμβαση εργασίας σύμφωνα με την οποία ο εργαζόμενος αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη για την ασφάλεια στον χώρο εργασίας του;» η απάντηση είναι:

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Η «φόρμα» που επικαλείσθε δεν είναι νόμιμη, δεδομένου ότι η υγειονομική κάλυψη για οποιαδήποτε πάθηση υπέστη ο εργαζόμενος κατά την εργασία του και εξαιτίας αυτής, είναι υποχρεωτική για τα δύο μέρη και, επομένως, οποιαδήποτε «παραίτηση» του εργαζόμενου είναι άκυρη και ουδεμία έννομη συνέπεια επιφέρει.

3. Επί του 1c ερωτήματός σας «Θα μπορούσαμε ως εργοδότες να ασφαλιστούμε έναντι ατυχήματος του εργαζόμενου στον χώρο εργασίας του εργαζομένου ή και να ασφαλίσουμε τον εργαζόμενο για τέτοια περιστατικά;» η απάντηση είναι:

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Η εταιρεία σας, ως εργοδότρια, μπορεί να ασφαλισθεί σε ιδιωτική ασφαλιστική επιχείρηση, για κάθε ποσό που θα καταβάλει για τη νοσηλεία μέχρι και την πλήρη αποθεραπεία του εργαζομένου της. Ο εργαζόμενος, όμως, θεωρούμε ότι έχει τη δυνατότητα να ασφαλισθεί και ό ίδιος για την αποκατάσταση κάθε βλάβης του σώματός του και της υγείας του, η οποία δεν καλύπτεται ούτε από τον φορέα της κοινωνικής του ασφάλισης, ούτε και από τον εργοδότη του, με πρόσθετη ιδιωτική ασφάλιση και για νοσήματα, ή ατυχήματα που δεν καλύπτονται από την κρατική ασφάλιση. Διαφορετικά η ασφάλιση από τον ίδιο και για ήδη καλυπτόμενες περιπτώσεις από άλλους φορείς, θεωρείται απρόσφορη, δεδομένου ότι ο ίδιος δεν επιτρέπεται να αποκομίσει οποιαδήποτε ωφέλεια ή κέρδος από τη σωματική βλάβη που υπέστη, παρά μόνον την αποζημίωσή του από τον εργοδότη του, για την ηθική βλάβη, την οποία υπέστη εξ αιτίας προσβολής της υγείας του και μόνο με την προϋπόθεση ότι σε αυτήν ευθύνη έχει και ο εργοδότης του από αδικοπραξία.

4. Στο ερώτημά σας με αριθμό 2 «Υπάρχει πρόβλεψη στην υφιστάμενη νομοθεσία για σύμβαση αορίστου χρόνου με όρους ευέλικτης εργασίας; Δηλαδή εργασία κάποιες (όχι απαραίτητα συγκεκριμένες ημέρες) από το γραφείο και άλλες ημέρες από οπουδήποτε αλλού;» η απάντηση είναι:

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Η «ευέλικτη» εργασία αποτελεί ζήτημα συμφωνίας, μεταξύ του εργοδότη και του εργαζόμενου και περιλαμβάνει τον τόπο εργασίας, το ωράριο εργασίας και τον τρόπο της απασχόλησης του εργαζόμενου. Όλα είναι ζητήματα, τα οποία μπορούν να διαπραγματευθούν ο εργοδότης και ο εργαζόμενος και να καταλήξουν σε συμφωνία μεταξύ τους, στα θέματα αυτά ή και σε άλλα, στα οποία δεν ισχύουν κανόνες αναγκαστικού δικαίου.

Μας υποβάλατε το κατωτέρω ερώτημα:

Σε συνέχεια αποφάσεων Γενικών Συνελεύσεων της εταιρείας, κοινών και προνομιούχων μετόχων, αποφασίστηκε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας κατά 40 εκ. €.
Επειδή ήταν απαραίτητο ένα χρονικό διάστημα ώστε να τακτοποιηθούν  κάποια ζητήματα, η εταιρεία  επιφυλάχθηκε σύμφωνα με το άρθρο 25 παρ. 2 τον Ν. 4548/2018 ώστε να είναι σε θέση σε ένα έτος από τις αποφάσεις των Γ.Σ. να γνωστοποιήσει την τιμή διάθεσης των νέων μετοχών και να εκκινήσει την διαδικασία κάλυψης (με την αποκοπή του δικαιώματος υπέρ των υφιστάμενων μετόχων).

Η ανωτέρω προθεσμία του ενός έτους εκπνέει την 28/10/2022 και δεδομένου του γεγονότος ότι στο ΓΕΜΗ αμέσως μετά τις Γ.Σ. υποβάλλαμε τροποποιημένο Καταστατικό με τα επιπλέον 40 εκ. € της αύξησης στο μετοχικό κεφάλαιο, θα θέλαμε να ρωτήσουμε τα εξής:

1. Σε περίπτωση που δεν ευοδωθεί η αύξηση, θα μπορούσε να ακυρωθεί η διαδικασία και να διορθωθεί το Καταστατικό; Αν ναι με ποιο τρόπο;
2. Σε περίπτωση που εκκινήσουμε την διαδικασία της αύξησης, με την αποκοπή του δικαιώματος προτίμησης υπέρ των υφιστάμενων μετόχων, αν ολόκληρο ή το μεγαλύτερο μέρος των νέων μετοχών μείνει αδιάθετο, ποια είναι η διαδικασία ώστε να ολοκληρωθεί και να διορθωθεί και πάλι το Καταστατικό μας;

 Η προσήκουσα κατά τη γνώμη μας απάντηση είναι η εξής:

 Α. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρο 20 παράγρ. 6 ν.4548/2018, η πιστοποίηση της καταβολής της αύξησης του κεφαλαίου πρέπει να λάβει χώρα μέσα σε ένα (1) μήνα από τη λήξη της προθεσμίας καταβολής του ποσού της αύξησης.

Περαιτέρω σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 25 ν.4548/2018, παράγρ. 2 ν.4548/2018 στο πλαίσιο της τακτικής αύξησης κεφαλαίου, η γενική συνέλευση μπορεί με την απόφαση για την αύξηση να εξουσιοδοτήσει το διοικητικό συμβούλιο, όπως αυτό προσδιορίσει την τιμή διάθεσης των νέων μετοχών, ή, επί εκδόσεως προνομιούχων μετοχών με δικαίωμα απόληψης τόκου, το επιτόκιο και τον τρόπο υπολογισμού του. Η διάρκεια ισχύος της εξουσιοδότησης προσδιορίζεται στη σχετική απόφαση της γενικής συνέλευσης και δεν μπορεί να υπερβεί το ένα (1) έτος. Εφόσον χορηγείται η ανωτέρω εξουσιοδότηση προς το διοικητικό συμβούλιο, η προθεσμία καταβολής του κεφαλαίου κατά το άρθρο 20 αρχίζει από τη λήψη της απόφασης του διοικητικού συμβουλίου, με την οποία καθορίζεται κατά περίπτωση η τιμή διάθεσης των μετοχών ή και το επιτόκιο ή ο τρόπος προσδιορισμού του. Η εξουσιοδότηση υποβάλλεται σε δημοσιότητα.

Σύμφωνα με το άρθρο 20, παράγρ. 2 ν.4548/2018 η προθεσμία καταβολής του ποσού της αύξησης δεν μπορεί να είναι μικρότερη των 14 ημερών και μεγαλύτερη των τεσσάρων μηνών από την ημέρα που καταχωρίστηκε η απόφαση αυτή του ΔΣ στο ΓΕΜΗ

Β. Σε εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων, θα πρέπει μέχρι την 28.10.2022 να συνέλθει το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας και, δυνάμει της εξουσιοδότησης που του έχει δοθεί από τη ΓΣ,  να καθορίσει όσα αναφέρει το ως άνω 25, παράγρ. 2, δηλαδή την τιμή διάθεσης των νέων μετοχών και να ορίσει την προθεσμία καταβολής του ποσού της αύξησης η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 20, παράγρ. 2 ν.4548/2018 δεν μπορεί να είναι μικρότερη των 14 ημερών και μεγαλύτερη των τεσσάρων μηνών από την ημέρα που καταχωρίστηκε η απόφαση αυτή του ΔΣ στο ΓΕΜΗ.
Αφού παρέλθει και αυτή η προθεσμία θα πρέπει να συγκληθεί και πάλι το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας εντός μηνός από τη λήξη της προθεσμίας καταβολής του ποσού της αύξησης, σύμφωνα με το άρθρο 20, παράγρ. 6, για την πιστοποίηση της καταβολής του κεφαλαίου της αύξησης.
Αν μέχρι τότε δεν έχει καταβληθεί το ποσό της αύξησης, τότε θα πρέπει να συγκληθεί έκτακτη Γενική Συνέλευση για την τροποποίηση του Καταστατικού. Αν μέχρι τότε έχει μερικώς καταβληθεί το ποσό της αύξησης τότε, κατά την κρατούσα άποψη, δεν χρειάζεται Γενική Συνέλευση αλλά αρκεί η τροποποίηση του άρθρου του Καταστατικού περί κεφαλαίου, ώστε να αναφέρει το ποσό του κεφαλαίου που τελικά καταβλήθηκε.

ΕΡΩΤΗΜΑ:

Αρχιτέκτονες με ατομικές επιχειρήσεις και παράλληλα συμμετοχή σε Δ.Σ.  Α.Ε. ως Διευθύνων Σύμβουλος κ Πρόεδρος  αντίστοιχα οι οποίοι είναι και οι κύριοι μέτοχοι της εταιρίας και πραγματικοί δικαιούχοι, σκοπεύουν να συνταξιοδοτηθούν και να διατηρήσουν το δικαίωμα για συνέχιση της δραστηριότητάς τους όπως τους δίνει το δικαίωμα ο ασφαλιστικός νόμος.

Επιτρέπεται η συμμετοχή συνταξιούχου σε ΔΣ όχι ως απλό μέλος αλλά ως Διευθύνων ή  Πρόεδρος; θα δημιουργηθεί πρόβλημα στη νομική οντότητα και  λειτουργία της ΑΕ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Ι. Τα άρθρα 77 επ. του ν. 4548/2019 δεν προβλέπουν περιορισμό για τον διορισμό συνταξιούχων ως μελών του Διοικητικού Συμβουλίου Ανωνύμου Εταιρείας και μάλιστα με την ιδιότητα του Προέδρου και του Διευθύνοντος Συμβούλου.

Κατά συνέπεια τα πρόσωπα στα οποία αναφέρεσθε μπορούν να διορισθούν μέλη του ΔΣ της ΑΕ και να αναλάβουν τα καθήκοντα του Προέδρου και του Διευθύνοντος Συμβούλου χωρίς να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα στη λειτουργία της ΑΕ. Μάλιστα με τις προϋποθέσεις του  άρθρου 109 ν. 4548/2019, μπορούν να εισπράττουν και αμοιβή από τη συμμετοχή τους στο ΔΣ της ΑΕ.

ΙΙ. Από πλευρά δικαίου της κοινωνικής ασφάλισης, οι εν λόγω συνταξιούχοι, ως μέτοχοι της ΑΕ με ποσοστό άνω του 3% και μέλη του ΔΣ, θα πρέπει να συνεχίσουν να ασφαλίζονται όπως το πράττουν μέχρι σήμερα.

Εφόσον θα συνεχίσουν να ασφαλίζονται, η σύνταξη θα τους καταβάλλεται μειωμένη σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 27 του Ν. 4670/2020 (ΦΕΚ Α’43), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με το άρθρο 78 του Ν. 4690/2020 (Α΄104). Σχετική είναι και η Εγκύκλιος ΕΦΚΑ 34 της 22/07/2020 (εγκ. 34/2020).

Σε κάθε περίπτωση υφίσταται η υποχρέωση να δηλώσουν στον e-EFKA την ιδιότητά τους του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της εταιρείας.