Με αξιοσημείωτη επιτυχία ολοκληρώθηκε η εκδήλωση που διοργάνωσε χθες ο Σύνδεσμος Α.Ε. & Ε.Π.Ε. με θέμα: «Η Κεφαλαιαγορά ως πόλος ανάπτυξης» και παρακολούθησαν εξέχοντες επιχειρηματίες, νομικοί και οικονομικοί παράγοντες.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, κ. Κωνσταντίνος Μποτόπουλος, που διανύει τις τελευταίες ημέρες της θητείας του, ανέλυσε το ζήτημα της ανεξαρτησίας των ανεξαρτήτων αρχών (θεσμός τους αγγλοσαξωνικού δικαίου) που όπως δείχνει η εμπειρία τελικά δεν είναι τόσο ανεξάρτητες, όσο θα ήθελαν οι εμπνευστές τους. Αναφέρθηκε στο “overregulation” ή “regulatory tsunami”, το κανονιστικό πλαίσιο που ουσιαστικά επέβαλαν οι G20, με σημείο εκκίνησης το ξέσπασμα της κρίσης το 2009, που συμπεριλαμβάνει και αυστηρούς όρους για την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών. Τόνισε τη διαφαινόμενη τάση για δημιουργία εξισορρόπησης στη χρηματοδότηση της επιχειρηματικότητας, ώστε να παρέχεται τόσο από τις τράπεζες, όσο και από τις κεφαλαιαγορές σε ίσο ποσοστό. Περαιτέρω, έγινε συζήτηση για την Ενιαία Αγορά Κεφαλαίων, βασικό στόχο της Ένωσης, από τον οποίο αναμένονται σημαντικά οφέλη.
Ο κ. Σωκράτης Λαζαρίδης, Διευθύνων Σύμβουλος του Χρηματιστηρίου Αθηνών, με τη σειρά του ανέλυσε τις αλλαγές που επέφερε η κρίση του 2009 στην ελληνική πραγματικότητα, εστιάζοντας στον παράγοντα της έλλειψης ρευστότητας. Τόνισε ότι στην περίοδο της ευφορίας στο Χρηματιστήριο, τα χρήματα που αντλήθηκαν από την ελληνική κεφαλαιαγορά ήταν πολύ περισσότερα από όσα αντλήθηκαν από τη γερμανική. Αναφορικά με τον τομέα των ΜΜΕ, που είναι σχεδόν αποκλειστικά οι Ελληνικές επιχειρήσεις, κατέδειξε την έλλειψη «οικοσυστήματος» (ανεπάρκειας ορκωτών λογιστών, investment bankers, fund managers και δικηγόρων) ως υπεύθυνη για την αδυναμία επαρκούς χρηματοδότησης των ελληνικών επιχειρήσεων και προσέλκυσης ξένων επενδυτών. Περαιτέρω, τόνισε ότι, κατά τη γνώμη του, ο επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται με αντικείμενο τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας, όπως για παράδειγμα η μεσογειακή διατροφή ή ο τουρισμός δεν θα δυσκολευθεί να βρει χρηματοδότες / επενδυτές.
Ακολούθησαν ερωτήσεις και διαλογική συζήτηση σχετικά με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τον σημαίνοντα ρόλο των θεσμών και της κεφαλαιαγοράς, αλλά και την αμφισβητούμενη συμβατότητα των αμερικανικών κανόνων με την ευρωπαϊκή και ειδικότερα την ελληνική πραγματικότητα.
Αίσθηση προκάλεσε, ως κατακλείδα της συζήτησης ότι στην Ελλάδα «δεν υπάρχει θεσμική έλλειψη, υπάρχει θεσμικό έλλειμμα».
